25/5/09

Portomarín

Portomarín é unha vila situada no Camiño Francés, na provincia de Lugo entre os concellos de Sarria e Palas de Rei.

En 1962 Portomarín sufriu un cambio esencial como vila, xa que coa construción do embalse de Belesar, a poboación tivo que trasladarse ao Monte do Cristo. Contruíronse de novo varios edificios e outros trasladáronse pedra a pedra, pero moita xente deixou a súas raíces no fondo do lago.



O embalse de Belesar ao seu paso por Portomarín completamente baleiro (o ano pasado). Vemos os restos dos muros das casas.

Unha pesquería no fondo do val que servía para pescar lampreas.

A vila foi declarada Conxunto Histórico Artístico en 1946 e posúe restos da época romana. Entre eles a ponte primitiva, que foi recontruída en época medieval.

A igrexa de San Xoán chamada agora de San Nicolás porque está situada no barrio de San Nicolás do antigo Portomarín. Foi construida no século XII e pertence ao románico tardío. A igrexa de San Nicolás foi levantada pola orde de San Xoán de Xerusalén que tiña o controlada da ponte que atravesaba o Miño e coidado do hospital de peregrinos.

A igrexa de San Nicolás foi primeiro da Orde de Santiago, logo da Orde de San Xoán de Xerusalén e despóis da Orde Malta. É un monumento importante non só de Lugo senón que de toda Galicia.

A igrexa ten unha soa nave, unha ábsida que ten un tramo recto e cuberta dunha bóveda de canón. Ten tres portadas con esculturas, decorados que forman parte do Románico.


No Pórtico da Gloria hai esculpida unha visión apocalíptica , tamén no tímpano ten un Pantocrator nunha mandorla, ten arquivoltas decoradas cos 24 anciáns do Apocalipsis con instrumentos musicais da época do medievo. Esta iconografía fai que se vincule co Mestre Mateo.

A portada sur ten figuras de santos motivos vexetais, animais e figuras humanas. Ten unha fachada con un rosetón e tamén ten unha ábside que ten tres celosías, ten columnas góticas e arcos de medio punto.

A portada norte ten no tímpano unha anunciación e unha arquivolta decorada con motivos xeométricos.

No interior da igrexa as pinturas son góticas. Tamén ten no interior un Cristo crucificado, feito de madeira policromada.

Para comer en Portomarin, podemonos achegar ao mesón Rodríguez e tamén ao do Labrador, e para dormir podemolo facer na pousada de Portomarín, na avenida de Sarria. Pero para probar as Anguilas riquisimas o restaurante Río Loyo ao lado do embalse, están riquísimas e está comprobado, tamén poñen outras cousas como os chocos, churrasco, calamares e por suposto tamén o menú da casa e moitas outras cousas típicas de Portomarín.

Xa vedes, Portomarín é pequeno pero moi bonito.

Noelia Fernández. 2ºESO A.

Fotos: Alberto Rodríguez


No hay comentarios:

Publicar un comentario